ولنتاین
?کشتار در آمریکا و سکوت در ایران
مدل زندگی آمریکایی و زندگی در آمریکا #کعبه_آمال خیلی هاست.
کسانی که در رسانه ها، تریبونها، نوشته ها و فیلمهایشان یک حسِ حسرت گونه را در جوانِ ایرانی ایجاد میکنند که جامعه ما از “آنها” عقب تر است و باید به سرزمین فرصتها “آمریکا” سفر کرد تا با تمام وجود به این درک برسیم، بشر مدرن چگونه بر اوج قله سعادت و رفاه ایستاده است و ما چگونه تر باید #مثل آنها شویم؟
صد البته کسی منکر پیشرفت فناوری و تکنولوژیک در غرب خصوصا آمریکا نیست، اما چرا #تبلیغ_کنندگان تمدن غربی در مقابل بحرانهای اجتماعی غرب سکوت میکنند؟
فقط و فقط به میزان کشتار آمریکایی ها در سال بر اثر تیراندازی توجه کنید، در آمریکا هفته ای نیست که یک حادثه کوچک یا بزرگ با عنوان “تیراندازی مرگبار” رخ ندهد.
علت چیست؟ ریشه در کدام مشکل رفاهی یا اقتصادی دارد؟
اینکه در غرب بدلیل حجم بالای بیماری روحی، انگلستان #وزارت_تنهایی تاسیس میکند، یا بهداشت جهانی افسردگی را بزرگترین بحران جهان معاصر میداند و در شعار سالِ خود میگوید “با من صحبت کن” تا بشر را از تنهایی مدرن خارج کند.
همه و همه محصول کدام #تمدن است؟
چرا جامعه شناسان و روانشناسان در غرب #حریف این بحرانهای عمیق نیستند؟
و مهمتر اینکه چرا در #ایران ولنتاین، کریسمس و سبک زندگی آمریکایی تبلیغ میشود، اما این بحرانهای عمیق دیده و بازگو نمیگردد. دلیل روشن است، ما #غرب و بخصوص آمریکا را از دریچه فیلمها و سریالهای هالیوودی شناخته ایم، فیلمهایی که #تمدن غربی را بهشت زمینی بشر معرفی میکند و این بحرانها در آن سانسور میشود.