زندگی مومنانه

​#غریب_امام_زمانم
?عزيز دلم!
چه شبها كه نام تو را بر زبان جارى ساختم و تازيانه ها را بر دوش تاب آوردم.

چه روزها كه به يادت دل خوش داشتم و پاى برهنه بيگارى را بر خود هموار كردم.

چه نانها كه از دستم ربوده شد.

و چه خنده هاى گوش خراشى كه طنين افكند و من در دل به خود وعده آمدنت را دادم.

?عزيزترينم!
بگذار تا مژگانم اشكبار يادت باشند و دلم سوخته غمهاى سينه ات.

بگذار تا چينهاى نشسته بر گونه ها و پيشانيم در ازاى راهى را كه در هواى تو پيموده ام نشانت دهند.

بگذار تا پاهاى بخون نشسته و انگشتان زخميم كاويدن حريصانه زمين و زمان را در هواى تو بنمایانند.

?خوب مى دانم كه مرا نيازى به نوشتن اين نامه غمگنانه نيست.

چه تو در سينه ات روشنايى روزيست كه اين همه را مى خواند.
☀️اى دستگير افتادگان در برهوت بى برگى!
☀️اى دليل گمگشتگان در صحراى بى كسى!
☀️اى چراغ فروزنده شبهاى نامرادى!……
?تعجیل در فرج چهارده صلوات?